Ik ben een meisjesmoeder met twee jongens

Was dat dan gender disappointment? Dat denk ik niet. Het was niet echt een teleurstelling. Meer totale verbijstering over een scenario waar ik niet serieus rekening mee had gehouden.

(Ik weet heus wel dat dat gelet op de 50/50 kans niet echt snugger was, maar hé, hormonen enzo.) 

Gelukkig was ik nog een paar maanden zwanger. Alle tijd om te wennen aan het idee. Om de al gekochte babyjurkjes (met broderie, ruffles en borduursels, zó lief!) op te bergen in de cadeau-la en op zoek te gaan naar leuke kleding voor een jongensbaby.

En tuurlijk. Geslacht is niet allesbepalend. Meisjes kunnen ook winden laten (ik niet hoor – andere meisjes) en er bestaan ook rustige jongens (schijnt). Maar ik haalde voor onze jongens - inmiddels hebben we er twee - auto’s en poppen in huis en met de poppen wordt niet gespeeld.

Ik vind scheten nog steeds vies en heb nog altijd weinig met speelgoedauto’s en wild gedoe.

Maar jongens. Oh jongens. Wat zijn jongens leuk. 

Onze jongens zijn zó leuk, dat ík soms begin met stoeien. Of met liefde meebouw aan een file van alle speelgoedauto’s in huis. En laatst betrapte ik mezelf erop dat ik hardop (!) moest lachen om een ‘oepie’. 

En dan ontmoet ik tijdens een newbornshoot Kate. Dit ontzettend zoete meisje. Met haar lieve kantkraagje.

Oef.

Dan voel ik me toch een meisjesmoeder met twee jongens.

Een newbornshoot bij Sibbe fotografie

Jouw kersverse baby. Al dat kleins, al dat liefs. Vastgelegd in de bijzondere kraamtijd, bij jou thuis, of in het ziekenhuis. Foto's van de fonkelnieuwe aanwinst alleen, maar ook van jullie samen. Niet geposeerd, geen gekke props, maar zoals het echt is.